معرفی اجزای ایمپلنت به همراه جنس و عملکرد آنها

ایمپلنت دندان بهترین روش برای افرادیست که میخواهند دندان های از دست رفته خود را با نمونه هایی که از نظر ظاهر و عملکرد شباهت بسیار زیادی به دندان های طبیعی دارند، جایگزین کنند، اما چرا؟ برای درک اینکه چرا این متد کاشت دندان، از پروتز متحرک و بریج بهتر است، باید نگاه دقیق‌تری به هر یک از اجزای ایمپلنت دندان بیندازیم. نگاهی عمیق به هر یک از قطعات ایمپلنت و درک نحوه عملکرد آن باعث می شود که بهتر از این ریشه های مصنوعی دندان مراقبت و نگهداری کنید. در این مقاله از سایت دندانپزشکی ایرانمهر، اجزای ایمپلنت دندان را با عملکرد و جنس آن توضیح خواهیم داد.

اجزای ایمپلنت دندان

اجزای ایمپلنت دندان از سه جزء تشکیل شده اند: 1. خود ایمپلنت، 2. اباتمنت یا تکیه گاه اتصال آن و 3. پروتز یا دندان مصنوعی که در روی پایه نصب می شود. مراحل ایمپلنت دندان از شش ماه تا یک سال طول می کشد. به طور کلی، در هر مرحله از این فرآیند کاشت دندان، قسمت جدیدی از ایمپلنت قرار می گیرد. در ادامه به بررسی هر یک از قطعات ایمپلنت می پردازیم اما پیش از آن یک عکس از اجزای ایمپلنت دندان مشاهده نمایید.

پست ایمپلنت (فیکسچر)

پست ایمپلنت یا فیکسچر، پیچی است که در طی یک عمل جراحی کوتاه با استفاده از ابزارهای دندانپزشکی مدرن و طراحی دیجیتال، درون استخوان فک فرو می رود. فیکسچر اولین جزء ایمپلنت است که نصب می شود و نقش ریشه دندان را دارد به همین خاطر شکل آن مخروطی است، یعنی درست مانند ریشه دندان واقعی! پس از کاشت پست ایمپلنت، تقریباً 4 تا 6 ماه طول می کشد تا این پایه با فک جوش بخورد و لثه بهبود پیدا کند و سپس دومین اجزای ایمپلنت نصب می شود.

قطر فیکسچر ایمپلنت دندان

پست ایمپلنت دندان در طیف وسیعی از قطرهای مختلف در دسترس هستند که متخصص ایمپلنت با توجه به محل دندان کاشته شده، شرایط دندان های بیمار و موارد دیگر، بهترین ضخامت را انتخاب می کند؛ مثلا برای دندان های ردیف جلو، فیکسچر با قطر باریک یا مینی استفاده می شود در حالی که برای دندان های پشتی ضخامت بیشتری را برای این قطعه در نظر می گیرند.
یکی دیگر از مواردی که در انتخاب قطر پایه ایمپلنت دندان تاثیر گذار است، شرایط دهان و دندان بیمار می باشد. اگر بیمار از تراکم استخوان کافی برخوردار نباشد، احتمالا دندانپزشک فیکسچرهای زیگوماتیک را برای کاشت دندان انتخاب می کند. پست ایمپلنت زیگوماتیک طولانی تر از فیکسچرهای ایمپلنت سنتی هستند و در استخوان فک و استخوان های زیگوماتیک کاشته می شوند.

جنس پست ایمپلنت از چیست؟

به طور کلی از فلز تیتانیوم برای ساخت فیکسچر استفاده می شود. تیتانیوم تنها عنصری است که ترکیبی منحصر به فرد از استحکام، وزن سبک و زیست سازگاری را ارائه می دهد و همچنین بسیار بادوام و قوی است. همچنین فلز تیتانیوم دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی و ساییدگی است و به همین خاطر از آن برای ساخت پست ایمپلنت استفاده می کنند.

اباتمنت ایمپلنت

یکی از سه اجزای ایمپلنت دندان، اباتمنت می باشد. اباتمنت یک پیچ کوچک از جنس سرامیک یا تیتانیوم است که فیکسچر و تاج دندان را به هم متصل می کند، یعنی یک طرف آن داخل پست ایمپلنت فرو رفته و طرف دیگر آن به تاج یا پروتز چسبانده میشود. انواع مختلف اباتمنت باتوجه به تکنیک انجام ایمپلنت وجود دارد به عنوان مثال، اباتمنت های ایمپلنت که تاج ها و پل های ایمپلنت را محکم نگه می دارند، در مقایسه با اباتمنت هایی که برای حمایت از دندان مصنوعی استفاده می شوند، بسیار متفاوت هستند. اباتمنتی که برای محکم کردن روکش یا بریج استفاده می‌شود، شبیه دندان کوچکی است که از روی خط لثه بیرون زده است. برای قرار دادن اباتمنت، دندانپزشک ایمپلنت شما یک بار دیگر لثه را باز می کند، قسمت بالای ایمپلنت دندان را در معرض دید قرار می دهد و اباتمنت جدید را می چسباند. قبل از شروع مرحله نهایی ایمپلنت دندان، بین بافت لثه و اباتمنت به بهبود بیشتری نیاز است.

اباتمنت ممکن است همزمان با پست ایمپلنت قرار داده شود یا ممکن است پس از انجام استئواینتگراسیون روی فیکسچر نصب شود، اما معمولا برای اینکه فیکسچر زمان کافی برای بهبود و جوش خوردن با فک را داشته باشد، این قطعه ایمپلنت، بعد از چند ماه متصل می شود. برای قرار دادن اباتمنت، دندانپزشک متخصص، یک بار دیگر لثه را برش داده، قسمت روی ایمپلنت دندان را بررسی کرده و اباتمنت جدید را می چسباند. برای نصب دیگر اجزای ایمپلنت دندان، نیاز است که لثه بهبود پیدا کند.

پروتز ایمپلنت

از بین تمام اجزای ایمپلنت دندان، تنها پروتز یا روکش است که قابل مشاهده است. پروتز ایمپلنت می تواند تاج، بریج یا پروتز متکی به ایمپلنت باشد. پروتز از مواد مختلفی مانند چینی یا سرامیک ساخته می شود و می توان آن را در جای خود پیچ ​​کرد یا روی اباتمنت چسباند. روکش هایی که برای ایمپلنت استفاده می شوند، بسیار محکم تر و پایدارتر از پروتزهای معمولی که روی لثه قرار می گیرند هستند.

اکثر ایمپلنت های تک دندانی از سه جزء تشکیل شده اند، اما برخی از آنها دو تکه هستند. این نوع از ایمپلنت های دندان طوری ساخته می شوند که پست و اباتمنت یک واحد باشد. در این روش، پروتز ایمپلنت مستقیماً روی ایمپلنت قرار می گیرد.

قطعات دیگر ایمپلنت دندان

ما قطعات اصلی ایمپلنت که فیکسچر، اباتمنت و پروتز دندان را معرفی کردیم و در این بخش می خواهیم به بررسی سایر اجزای ایمپلنت بپردازیم. هیلینگ اباتمنت و کاور اسکرو دو مورد از قسمت های ایمپلنت دندان است.

هیلینگ اباتمنت Healing Abutment

اباتمنت که به عنوان کلاهک شفابخش یا تشکیل دهنده لثه نیز شناخته می شود، می تواند به بهبود بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت کمک کند. هیلینگ اباتمنت، ایمپلنت را از تجمع پلاک محافظت می کند و اغلب در روی فیکسچر نصب می شود. این قطعه کمی پهن تر از ایمپلنت است تا به شکل دهی خط لثه کمک کند. یک جراح دهان می تواند هیلینگ اباتمنت را در هر دو روش یک مرحله ای یا دو مرحله ای قرار دهد.

کاور اسکرو (Cover Screw)

یکی دیگر از اجزای ایمپلنت دندانی کاور اسکرو می باشد، بعد از اینکه فیکسچر نصب شد تا سه ماه باید فیکسچر در فک شما بماند تا استخوان فک به خوبی آن را کاور کند در این زمان باید قطعه ای روی فیکسچر نصب شود که داخل فیکسچر در این زمان پر نشود. این قطعه که کاور اسکرو نام دارد در اصل یک پوشش موقت می باشد.

نتیجه گیری

در این مطلب سعی کردیم که اجزای ایمپلنت دندان را به صورت کامل معرفی کنیم. در طی هر مرحله از کاشت دندان با روش ایمپلنت، یکی از این قطعات داخل فک قرار داده می شود. نحوه نصب اجزای ایمپلنت دندان تا حد زیادی به مهارت و تخصص جراح دهان و دندان بستگی دارد، زیرا اگر این قطعات به خوبی داخل فک قرار نگیرند و ارتباط مناسبی بین آنها شکل نگیرد، بیمار با عوارضی مانند شل شدن و افتادن ایمپلنت مواجه خواهد شد. اگر به دنبال یک کلینیک دندانپزشکی ماهر در تهران برای نصب ایمپلنت دندان هستید، می توانید به دندانپزشکی ایرانمهر مراجعه نمایید.